سوئیچ برای اتصال دستگاهای مختلف از قبیل رایانه، مسیریاب، دوربین‌های مدار بسته و … در شبکه‌های کابلی استفاده می‌شود. در سویئچ‌های معمولی که به سوئیچ لایه دوم معروفند، پردازش تا لایه دوم مدل OSI پیش می‌رود و نتیجه این پردازش جدولی است که در سوئیچ با خواندن آدرس سخت‌افزاری (MAC) فرستنده بسته و ثبت درگاه ورودی تشکیل می‌شود.

در شبکه‌های بزرگ Switchها جدول‌های خود را به اشتراک می‌گذارند تا هر کدام بدانند چه دستگاهی به کدام سوئیچ متصل است و با این کار ترافیک کمتری در شبکه ایجاد کنند. باید بدانید که سوئیچ‌ هایی با قابلیت کارکرد در لایه‌های مختلف حتی لایه هفتم هم وجود دارند. از پرکاربردترین سویئچ ها در بین لایه‌های مختلف به جز لایه دوم می‌توان به سوئیچ لایه سه اشاره کرد که در بسیاری موارد جایگزین مناسبی برای روتر هستند. از سوئیچینگ شبکه می‌توان در یک شبکه خانگی کوچک تا شبکه‌های بزرگ با Backboneهای چند گیگابایتی استفاده کرد.